“[Bıçakçızade Hakkı] medreseden sadece geçmiş değildi. O âlemde kültür diye ne toplanabilirse onu aldıktan sonra kendisine göre, fakat yalnız Doğu’ya dönük bir idrak ufkunu, olabilmenin son haddi derecesinde genişletmişti. Hakkı Efendi denilince sarıklılar ufak bir kıskançlık duygusunu, belki de onu kendilerinden ayrılmış görmekten duyulan bir gücenikliği gizlemeye çalışarak susarlar, başkaları da onun adına açıkça beğenme sözleri katmaktan çekinmezlerdi. İlk karşılaşmamızdan başlayarak onu kendisinden faydalanılacak bir büyük saymakta gecikmedim. Bence en büyük üstünlüğü kendi kendisini yaratıp ortaya çıkarmasıydı." (Kırk Yıl, Halit Ziya Uşaklıgil)
128 s, Türkçe.