Görüntü önce tabiatın durgun suları, doğal camları ve madenlerinde belirdi. Ve ayna yapım malzemeleri ve teknikleri, formları, motifleri, sembolik anlamları ile farklı zaman dilimlerinde ve farklı toplumlarda yerini buldu. Antik yerleşimlerdeki kazılarda bulunan aynaların ve mozaikler, keramikler, lahitler, mezar taşları üzerindeki ayna tasvirlerinin anlamları oldu. Mısır, Hitit, Yunan, Etrüsk, Roma, İskit, Selçuklu, Osmanlı aynalarının farklı özellikleri ve farklı hikâyeleri vardı. Kullanım alanında çeşitlilik gösteren ayna camın öyküsü ile bağlantı kurdu. Ve cam aynalar yaşamda yerini aldı. Görüntü artık netti. Aynanın işlevi çoğaldı. Fotoğrafçılık, tıp vb. alanlara yardımcı oldu. Ayna sembol olarak, eşya olarak, isim olarak çeşitli dillerde hep söylendi: musalu, speculum, miroir, spiegel, peili, közüngü, gözgü, mir’at. ayna.
294 s, s/b resimler, Türkçe.