Kalkanca'nın Çocukları. Yunanistan'da Bir Müslüman Azınlık Toplumunda Yoksulluk, Sosyal İzolasyon ve Eğitim

Araştırmanın amacı Kalkanca/İfestos halkının maruz kaldığı sosyal izolasyonun boyutlarını saptamak ve topluluk üyelerinin bu izolasyonu nasıl algıladığını ve yaşadığını kaydetmekti. Temel varsayımım Kalkanca/İfestos çocuklarına verilen eğitimin, sosyal izolasyon durumunun sürdürmeye yönelik olduğuydu. Örencilerin okuldaki durumları hakkında istatistiki veriler topladım, öğrencileri sınıf içinde gözlemledim, yerleşim bölgesindeki halkın yaşamına katılarak gözlemler ve bazen de mülakatlar yaptım. Bu çalışmanın hedefi, Kalkanca/İfestos halkının sosyal izolasyonunun türünü ve hacmini tespit etmek, topluluk üyelerinin izolasyonu algılama ve yaşama şeklini kaydetmekti. Ana hipotez çocuklara verilen eğitimin sonuç olarak sosyal izolasyonun devam etmesine katkıda bulunduğuydu. Komotini’nin kuzeydoğusunda bir yerleşim/getto olan Kalkanca/İfestos’ta, Çingene olarak tanımlanan yaklaşık 2.000 Müslüman yaşar. Ezici çoğunluğu fakir ve eğitimsiz olan halk, Komotini’de geçici, uzmanlık gerektirmeyen ve düşük maaşlı işlerde sigortasız çalışır, bazıları geçici tarım işçisi olarak Yunanistan’ı gezer. Son derece düşük olan gelirleri için mücadele emek zorundadırlar, hayat onlar için sürekli bir mahrumiyet anlamındadır. Maruz kaldıkları çoklu izolasyon, düşük eğitim düzeyleri ve özellikle fakirlikleri, bu insanların kendi inisiyatifleriyle eyleme geçme, plan yapma ve durumlarını düzeltme çabası göstermelerine çok az imkân tanır. Düşük sosyoekonomik konumları ve bunun sonucu sınırlı siyasi güçleri ise bu kişilere sosyal haklar alanında verimli taleplerde bulunma fırsatı tanımaz. Her ne kadar çocukların çoğu azınlık ilkokuluna kayıt yaptırsa da, genellikle mezun olmayı başaramazlar, özellikle kızlar… İyisi mi artık kitaba dönelim.” Giorgos Mavrommatis.

139 s, Türkçe