İslam çevrelerinde geometrik süslemenin yerini anlamak, dinin getirdiği, ya da getirdiği genellikle kabul edilen insan figürü yasağı üzerinde durmadan doğaldır ki olanaksızdır. İslam sanatı ile ilgili hemen bütün yayınlarda bu konuya yer verildiğinden, fazla ayrıntıya girmek istemiyoruz. Ancak, sanatçının kendini açıklama yollarından birinin bu kuralla büyük ölçüde sınırlandığını görüyoruz. Yol gösteren sanatçılara ve ustalara açık kalan yollar, genellikle stilize bitkisel bezeme ile geometrik bezeme olmuştu. Bu gibi sınırlamalar, belli bezeme gruplarına ağırlık verilmesine, sanatçıların bunlarda uzmanlaşmasına, ayrıntılara önem vermesine ve çeşitlilik aramasına neden olmuştur. Geometrik desenler, üzerinde oynayarak değişiklik yapmaya en uygun grubu oluştururlar. Birbirine çok benzeyen, hatta ilk bakışta birbirini eşi olduğu sanılabilen desenlerin farklılıklarını, çok defa ancak dikkatle baktığımızda görürüz. Bu küçük farklılıkları yaratmak, sanatçıların herhalde en büyük ustalıkları olarak düşünülüyordu.
407 s, s/b resimler, Türkçe.